Screenshot - NPO/AvroTros
Bron - AD (link van het AD interview, klik hier)
Al meer dan 150 afleveringen kruipt Victor Reinier in de huid van rechercheur Floris Wolfs. Vanavond gaat het vijftiende seizoen van Flikken Maastricht van start op NPO 1. Over het succes van de langstlopende Nederlandse dramaserie. ,,Alles klopt, het zit in elkaar als een Zwitsers uurwerk.”
Een felbevochten Gouden Televizier-Ring en al 151 afleveringen lang mooie kijkcijfers: Flikken Maastricht is een begrip. Dat had acteur Victor Reinier (57) niet verwacht toen hij in 2007 met de opnames begon: toen was het plan om slechts dertien afleveringen te maken. Kijken of het aan zou slaan. ,,Ik weet de eerste repetitiedag nog goed. Regisseur Pieter van Rijn, Angela Schijf en ik, in het oude IBM-gebouw langs de snelweg. Het was spannend, want we moesten onze personages gaan vormgeven. Zie het als een vormloze bonk klei die we met elkaar moesten boetseren.”
Als hij oude beelden terugziet, herkent hij het ‘zoekende’ dat er nog in zit. ,,Ik was wat meer bezig met Wolfs te illustreren: dít is hem. Nu bén ik hem. Ik ben bijvoorbeeld geen pakkendrager. In het begin voelde dat wat ongemakkelijk, maar nu niet meer”, zegt Reinier. ,,De onzekerheden in de marges zijn weg. We zijn niet meer elkaar – de cast en crew – aan het aftasten, we kennen elkaar door en door en dat voelt als een warm bad. Dat geeft ruimte om je personage te ontwikkelen.”
Cocktail
Het resultaat is een aanhoudend succesvolle politieserie, door een cocktail van ingrediënten, denkt Reinier. ,,Filmmaker Paul Ruven schreef ooit een boek Het succes van Hollywood, waarin hij beschrijft welke formule er zit achter een succesvolle film. Dat is quatsch natuurlijk: dan zou je van tevoren weten wat een succes wordt. In ons geval is het bijvoorbeeld de chemie die Angela en ik hebben – we gunnen elkaar alles, dat is niet altijd vanzelfsprekend tussen hoofdrolspelers”, zegt de acteur. ,,De kijker leert ons kennen, ziet hoe we worstelen met de dagelijkse gang van zaken. Daarom lopen privé en werk ook door elkaar in Flikken, die twee zitten elkaar soms in de weg en dat werkt goed.”
Ook de opnamelocatie, Maastricht, voegt veel toe. ,,Het is natuurlijk een heel mooie stad. Je hebt het historische gedeelte, maar ook industrie en prachtig heuvellandschap, dat maakt het een rijke set. Maastricht geeft ons alle ruimte, heeft ons omarmd. Er is zelfs een medewerker van de politie voor ons vrijgemaakt, erg bijzonder.”
Naast zijn rol is Reinier zelf ook betrokken als schrijver bij de serie. Hij denkt mee over de lange lijnen en de ontwikkeling van de karakters en schrijf ook nog een aflevering of twee per seizoen. Hij ziet het als een grote puzzel. ,,Ik heb dyslexie en daardoor koos ik op school noodgedwongen voor de exacte vakken. Dat zijn eigenlijk ook puzzels. Eén plus één is twee, dat is een universele afspraak. Zo zie ik zo’n verhaallijn ook: er is iemand dood en dat is gedaan door deze dader. Welke stappen zet je dan om tot die uitkomst te komen? Welke obstakels en motieven kom je tegen? Ik haal mijn inspiratie overal vandaan – van een krantenartikel tot een gesprek op straat met een interessant persoon. Daar bouw ik zo’n puzzel omheen.”
De opnames van het seizoen dat nu wordt uitgezonden, waren in coronatijd. ,,We moesten heel veel testen, mensen liepen met mondkapjes op achter de schermen en moesten afstand houden. Voor Angela en mij was het fijn dat ik al corona heb gehad in maart. Ik ben ook getest op antistoffen, nou die spoten mijn oren uit. Dat gaf ons een veilig gevoel”, zegt hij. Overigens merkt de kijker niets van de pandemie. ,,We hebben het er ver buiten gelaten. Mensen willen juist vluchten uit de werkelijkheid, even niet aan corona denken.”
Kommentare